امروزه با گسترش روز افزون ارتباطات، امكان نفوذ از سیستمی به سیستم دیگر و در مجموع، ورود غیر مجاز به سیستم یا شبكه ای كه فرد حق ورود به آن را ندارد امری نسبتاً طبیعی به حساب می آید. بارها پیش آمده است كه فرد یا افرادی، وارد سیستم یا شبكه ای در نقطه ای بسیار دور تر از جایی كه خود قرار داشته اند شده اند و بعضاً خرابكاری هایی نیز انجام داده اند. چنین افرادی معمولاً هكر (Hacker) خطاب شده و همچنین عملی كه آن ها انجام میدهند هك (Hack) نامیده میشود. هكر معمولاً شخصی باهوش است و با دانش قبلی نسبت به ساختار سیستم یا شبكه ای كه میخواهد آن را هك كند، هك كردن را صورت میدهد.ما باید یادآور شد كه همه ی افرادی كه ما آن ها را هكر مینامیم، اصولاً خرابكار نیستند! در حقیقت اگر بخواهیم به مقوله ی هك تخصصی تر نگاه كنیم، خواهیم دید كه این عمل فقط به جهت آسیب رسانی انجام نمیشود. در اینجا به انواع هكرها اشاره میكنیم:

هكر (Hacker) واقعی: كسی كه هدفش از نفوذ به سیستم‌ها و شبكه ها، نشان دادن ضعف آنهاست نه سوءاستفاده! چنین افرادی عموماً برنامه نویس تلقی میشوند تا هكر! همچنین شركت های بزرگ كامپیوتری (مانند مایكروسافت) به این افراد دستمزد میدهند تا این هكرها اشكالات و عیوب موجود در نرم افزار های ساخته شده توسط این شركت ها را پیدا كنند.

وَكر (Wacker): كسی كه هدفش از نفوذ به سیستم‌ها و شبكه ها، استفاده یا سوء استفاده ازاطلاعات آنهاست.

كرَكر (Cracker) نكر (Knacker): كسی كه هدفش از نفوذ به سیستم‌ها و شبكه ها، خرابكاری و ایجاد اختلال در آنهاست.

لازم به ذكر است كه تمام گروه های فوق از نظر كاربران معمولی، هكر شناخته میشوند. در مورد ماهیت واقعی هك نیز عده ای معتقدند هك، مانند خیلی چیزهای دیگر هم كاربرد صحیح دارد هم كاربرد غلط. كاربرد غلط كه مشخص است چگونه وجود دارد، اما كاربرد صحیح: عده ای معتقدند هك خودش پادزهر خودش است! یعنی ما میتوانیم با استفاده از خود هك جلوی هك شدن یك سیستم یا شبكه را بگیریم. برای مثال، اگر خود ما یك هكر حرفه ای باشیم، به خوبی میدانیم كه اگر یك هكر حرفه ای دیگر بخواهد به فلان شبكه آسیب بزند، از چه طریقی این كار را انجام میدهد. بنابر این خواهیم توانست آن شبكه را تا حدی ایمن كنیم.

راه های هك كردن (شدن):

هك كردن كاربران سایت های مختلف از طریق به دست آوردن نام كاربری (User Name) و كلمه ی عبور (Password) آن ها یكی از انواع رایج هك است. یكی از پر استفاده ترین روش ها در این زمینه، حدس زدن كلمه ی عبور است. از روشهای دیگر میتوان به “خواندن كلمه ی عبور از روی دست صاحب حساب كاربری به هنگام تایپ آن”، “فرستادن صفحه ای مانند صفحه ورودی سایتی كه فرد در آن عضو است به صورت یك ایمیل كه در آن به ظاهر كاركنان شركت سرویس دهنده ازكاربر خواسته اند به منظور اطمینان از صحت سرویس دهی نام كاربری و كلمه ی عبور خود را تایپ كند كه این اطلاعات همان لحظه برای هكر به صورت ایمیل فرستاده میشوند” و … اشاره كرد.

همچنین گاهی اوقات پیش می آید كه اكانت اینترنت Dial Up شما بدون این كه استفاده اش كرده باشید، مصرف شده! در چنین مواقعی هكر با سرویس دهنده ی مربوطه تماس گرفته و پس از ارائه ی اطلاعاتی كه به راحتی میتوانند در دسترس باشند، درخواست كلمه ی عبور جدید میكند.

علاوه بر این، گاهی اوقات شخص هكر با فرستادن یك فایل آلوده به ویروس یا Trojan (از طریق ایمیل، چت یا راه های دیگر) سیستم شما را آلوده می كند. با اجرای این فایل در سیستم شما، فایل مورد نظر در حافظه جای می گیرد و هر زمان كه كامپیوتر روشن می شود دوباره در حافظه فعال می شود. بنابراین با پاك كردن فایل اولیه مشكل شما حل نخواهد شد. این فایل كامپیوتر شما را به صورت یك Server در می آورد و یكی از خط ها را برای استفاده ی هكر باز می گذارد. (برخی از این Trojan ها خطی را باز نمی گذارند بلكه از طریق یك Emailكلمه های عبور را برای هكر ارسال می كنند.) حال هكر می تواند با پیدا كردن IP شما و اتصال به خط مورد نظر در زمانی كه هم شما Online هستید هر كاری كه دوست دارد با كامپیوتر شما بكند، مثل خاموش كردن آن، یا دزدیدن كلمه های عبور موجود در كامپیوتر شما.

البته گاهی ارسال فایل به صورت Online نیست. هكر اگر با شما آشنایی داشته باشد می تواند پشت كامپیوتر شما بنشیند و فایل مورد نظر را روی آن اجرا كند!

علاوه بر مواردی كه گفتیم، هكرها فعالیت های دیگری از جمله ایجاد اختلال در سایت های بزرگ، آسیب زدن به شبكه های خاص مانند شبكه های سازمان ها اطلاعاتی - امنیتی و … انجام میدهند كه البته، چنین اعمالی مخصوص هكر های كاملاً حرفه ای بوده و مشخصاً هر كسی نمیتواند چگونگی كار آنان را دریابد.

مقابله با هك (ضد هك):

روش های ساده ی هك شدن را به راحتی و با كمی دقت می توان از كار انداخت كرد. برای مثال كلمه ی عبوری انتخاب كنید كه حدس زدن آن كار هر كسی نباشد. شماره تلفن، اسم، فامیل، شماره شناسنامه یا تاریخ تولد و تركیبی از این ها معمولاً اولین چیزی است كه به ذهن هر كسی می رسد. سعی كنید در رمز انتخابی خود از پرانتز یا كروشه استفاده كنید یا حتی ویرگول، كه این حروف مطمئناً به ذهن هیچ هكری نخواهد رسید.

هنگامی كه كلمه ی عبور خود را وارد می كنید مراقب باشید كه كسی نزدیكتان نباشد، یا از كلید های منحرف كننده استفاده كنید. برای مثال چند كلید الكلی بزنید و بعد با Backspace آن ها راپاك كنید كه اگر كسی هم دید، دقیقاً متوجه كلمه ی عبور شما نشود.

پشت كامپیوتر كسی كه به او اطمینان ندارید، كلمه ی عبور خود را وارد نكنید. یا اگر مجبورید، با استفاده از كلید های Ctrl+Alt+Del و باز كردن Task Manager (در ویندوز)، كلیه برنامه های مشكوك را ببندید تا اگر برنامه ای وجود دارد كه قرار است پسورد شما را بدزدد، بسته شود.)

همچنین در هنگام چت، از افرادی كه به آنها اعتماد ندارید فایلی دریافت نكنید. علاوه بر این نیز فایل های موجود در ایمیل هایی كه از طرف افراد ناشناس برایتان ارسال میشوند را باز نكنید.

اما با این وجود، ممكن است ما از راه های دیگر در خطر هك شدن قرار بگیریم. بنابراین به شما پیشنهاد میشود از ضد هك های (Anti Hack) های موجود استفاده كرده و برای كامپیوترتان تا حدودی در مقابل هك شدن امنیت فراهم آورید.